İstanbul Şiddetsiz İletişim Yıllık Eğitim Programı 2016-2017’ye katılanlardan geribildirim rica ettik.
Bize ulaşanları sizlerle paylaşıyoruz:
Alper Tengüz
“Güven ve destek içinde öğrenmek vazgeçilmez bir zenginlik oldu”
Çalkantılı bir dünya ve ülkede, bir toplulukla, güven ve destek icinde öğrenmek her yerde bulamadığım, vazgeçilmez bir zenginlik oldu benim için. Bu eğitimi benim için kıymetli kılan bir yıl boyunca hayatıma entegre olması, dönemsel konularımı çalışabilmek ve arkadaşlarımla birlikte çözümler üretebilmemdi. En çok, kendi davranışsal kör noktalarımı aydınlatabilmekten etkilendim. ‘Bu da benim’ dediğim reaksiyonlarımda değişiklik ve esneme payı olduğunu fark ettiğimde cesaretlendim ve güçlendim.
Büke Koyuncu
“Eğitmenler bu dili öğretmiyor, yaşıyor”
Yaklaşık bir buçuk sene önce empati konulu bir eğitimde tanıştığım Şiddetsiz İletişim “gerçek” ilişkilere ve barışa dair özlemime derinden dokundu. Bu dili daha yakından tanımak, içselleştirmek ve paylaşabilmek amacıyla Şiddetsiz İletişim senelik eğitimine katılmaya karar verdim. 2016 sonbaharında başlayan süreç bana bu kararın ne kadar doğru olduğunu gösterdi.
Eğitim süresince uygulanan ve yılların tecrübesinden süzüldüğü belli olan çalışmalarla Şiddetsiz İletişim dilinin ayakları yere sağlam basan bir teknik olduğunu görme fırsatım oldu. Ancak sağlam bir teknik çok farklı özelliklerdeki insan gruplarına ulaşma imkânı tanır. Bu yüzden eğitim boyunca gördüklerim Şiddetsiz İletişim’i başkalarıyla paylaşabileceğime dair inancımı artırdı. Bununla birlikte Şiddetsiz İletişim’in evrenselliğini sağlayan asıl noktanın tüm insanların paylaştığı ortak ihtiyaçlar üzerine temellenmesi olduğunu da gördüm. Sevgi bunlardan biriydi… Romantik pembe süslü bir laf değil, herkesin paylaştığı somut kocaman bir ihtiyaç… Ve sevgiyi senelik eğitim boyunca ortak ihtiyaçlarını fark ederek kalbini açan yol arkadaşlarımla bolca deneyimledim. Kısaca eğitim boyunca hem zihnim hem de kalbim ikna oldu, ya da beynimin farklı bölümleri!
Bir yandan, öğrendiğim dili hayatıma taşıyarak içselleştirmeye çalıştım. Özellikle üniversitede öğrencilerimle kurduğum ilişkilerde bu dilin yarattığı farklılığı gözlemledim. Eğitimde öğrendiklerimle küçük anlaşmazlıklar yaşayan tanıdıklarıma destek olmaya çalıştım ve onların kalplerinin yumuşamasına katkı sağlayabildiğimi görerek mutlu oldum. Diğer yandan, sene boyunca yapılan çalışmalarla ve eğitim çerçevesinde aldığım koçluklarla kişisel farkındalık yolculuğumda yeni adımlar attım. Bazen tatlı keşifler yaptım, bazen uzun zamandır etrafında dönüp durduğum konulara bambaşka bir pencereden bakabildim.
Eğitimin benim için en anlamlı kısmı da bu iki katmanlı sürecin – içerideki ve dışarıdaki – öneminin ve birbirine bağının sık sık gündeme gelmesiydi. Yıllardır, artık bir piyasa olmuş “kişisel gelişim” dünyasındaki tutarsızlıklar barışçıl bir dünyaya dair umudumu sarsıyordu. Şiddetsiz İletişim eğitiminde bu dili içselleştirmenin öneminin ve kişinin bu dili kullanabilmesi için ilk önce kendisiyle empatik iletişim kurmasının gerekliliğinin vurgulanması güneşliydi, ışık ışıktı. Eğitimde eğitmenlerin bu dili öğretmiyor yaşıyor olduklarına defalarca şahit oldum. Evet, benim için eğitimin en etkileyici ve ilham verici özelliği kesinlikle buydu…
Mümkün olduğunca çok kişinin bu dili öğrendiği ve yaşadığı bir dünya dileğiyle, sevgiyle,
Didem Çivici
“’Şefkat’in hiç bu kadar yaşanabildiğine tanık olmamıştım”
Bu eğitim hayatımda katıldığım en "derin" çalışmaydı. Benim için güven, samimiyet, derinlik, anlam, destek demekti. "Her şeyin" ötesini görebilmeyi sağlayan araçlarla donatılmış bir alandı.
Bu eğitimi benim için kıymetli kılan bir grup insanın birbirinin içerisini, hikayesini görebilmesi.. bunun mümkün kılınabilmesiydi."Şefkat"in hiç bu kadar yaşanabildiğine tanık olmamıştım.
En çok etkilendiklerim: En "yapamam" dediğim yerde nefes alabilmek, insanların en "yapamayacaklarını düşündüğüm" yerlerde mucizevi dokunuşlarla okyanus dalgalarında boğulmak yerine sörf yapmaya başladıklarını görmek... Eğitmenlerin sonsuz şefkati, desteği...
Didem Uygun:
“Duygularımı ve ihtiyaçlarımı görmeye ve gözetmeye başladım”
Şiddetsiz iletişimin giriş eğitimlerini aldığımda yıllık programa yazılmak istediğimi bilerek tamamlamıştım haftasonunu. İlk eğitimde her davranışımın arkasında karşılanmak isteyen bir ihtiyacımın yattığını duymak beni kendime karşı şefkatle doldurmuştu. Artık kendimi suçlamama gerek yoktu. Elimden gelenin en iyisini yapıyordum. Ama bir dili öğrenmek için bol pratik lazımdı. Ben de "insanın özünde şefkat vardır" diyen bu dilde şakımak istedim. Henüz şakıyamıyorum ama hecelemek de heyecan verici:)
Yıllık eğitim hem derinleşmek, hem eğitimi alan diğer insanlarla bağ kurmak, farklı hayatlara şahitlik etmek, hem de bu vesileyle en uzağın en yakın olabileceğini görmek anlamında çok kıymetli bir hediye oldu. Galiba en şükran duyduğum konulardan bir tanesi duygularımı ve ihtiyaçlarımı görmeye ve gözetmeye başlamak. Bunu yaparken de bağ kurduğum herkesi de gözetebilmek. Bunlar sırasında eğitmenler tarafından hep desteklendiğini bilmek çok güzeldi. İnsan hep bir yolculukta. Yanında güzel yoldaşlar olunca yol da güzelleşiyor sanki.
Etkilendim:
Olanla benim gördüğümün farklı olabileceğini anladığımda..
Herkesin ihtiyaçlarının ortaklaşmanın onun biricikliğine zeval getirmediğini farkettiğimde..
Her okunan hikayenin kalbe dokunduğunu hissettiğimde..
İnzivada iken bir topluluk nasıl olunura hep beraber karar verilebileceğini gözlemlediğimde..
Başka birine katkıda bulunmanın ne kadar kıymetli bir ihtiyaç olduğunu farkettiğimde..
Birinin sadece yanında durmanın, ona alan tutmanın kıymetini anladığımda..
Düşmekten korkmadığımı farkettiğimde...
Olduğum gibi göründüğümde şefkat aldığımı farkettiğimde..
Birine sarılmanın ne kadar kıymetli olduğunu farkettiğimde..
Bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine ne demekmiş... bunu yaşayabildiğimde
Çevremdeki herkese bunu anlatmak istediğimi farkettiğimde..
Hakan Gökbayrak:
“Son derece ufuk açıcı, sarsıcı ama çok geliştirici idi”
Bu eğitim benim son derece ufuk açıcı, sarsıcı ama çok geliştirici idi.
Kendim ile şefkatli iletişim kurmanın ne demek olduğunu, ancak bunu yapabildiğimde başkaları ile de şiddetsiz iletişim kurabileceğimi anladım.
En zor zamanlarda dahi ihtiyaçlarımız ile bağlantı kurmanın ve her ne yaşıyorsak o duyguda kalabilmenin, duyguların bedenimizde yarattığı değişimleri fark etmenin ne kadar değerli olduğunu fark etmek benim için çok etkileyici idi.
Şeyda Tosçalı
“İçsel süreçlerimde bana rehberlik edecek yeni araçlar edindim”
Her buluşmasına heyecanla geldiğim, yeni bir iletişim dilini oyunlarla, çeşitli tekniklerle uygulayabildiğim bir eğitimdi. Bu eğitimde topluluk, oyun ve öğrenme ihtiyaçlarım karşılandı. Özellikle inzivada daha da derinleşebildiğimi, kendi içsel süreçlerimde bana rehberlik edecek yeni araçlar edindim.
Bu eğitimi benim için kıymetli kılan noktalar:
İnzivada yaşadığım derinleşme, travmalarımla yüzleşirken empatinin gücü ile tanışmış olmak.
Ev grubu çalışmaları
Sunulan teknikler, özellikle çakala empati, utanç pusulası ve bedenle Şiddetsiz İletişim çalışmaları benim için çok kıymetli oldu.
Dans pisti çalışması
Toplulukla beraber aidiyet ihtiyacım çok karşılandı.
Deniz, Judy, Şükrü ve tabii ki Vivet kalplerinizden akan empatiyle bizler için orada olmanız inanılmaz güven vericiydi çok teşekkürler.
Her başlangıçta yaptığımız anmalar, her kapanışta yaptığımız hasat zamanı.
En çok etkilendiklerim:
İnzivada bir katılımcıyla yaşadığımız tartışmada eğitmenlerden birinin empatik göz temasıyla oksijene bağlandığımı hissetmem, Vivet’in bir katılımcıyla yaptığı ihtiyaçlar çalışmasında çok derinlerimde fark ettiğim kendime ebeveyn arayışım ve aidiyet ihtiyacımı fark etmek
Bedenle Şiddetsiz İletişim çalışmasında, tetiklenmem sırasında Şefkat’ten aldığım büyük destekle tetiğime ikinci kez baktığımda artık tetiklenme yerine merak duymaya başlamıştım. Bu benim için büyük bir dönüşüm oldu.
Her şey için tekrar ve tekrar çok teşekkürler